Tripura Sundari - Shaktipeeth

Tripura Sundari Temple is situated in the ancient Udaipur, about 55 km from Agartala, believed to be one of the holiest Hindu shrines in this part of the country. Popularly known as Matabari, crowns in a small hillock and is served by the red-robed priests who traditionally, minister to the mother goddess Tripura Sundari. Considered to be one of the 51 Shakti Peethas, it consists of a square type sanctum of the typical Bengali hut. It is believed that Sati's right foot fell here during Lord Shiva's Nataraj Dance. The temple consists of a square type sanctum with a conical dome. It was constructed by Maharaja Dhanya Manikya Debbarma in 1501, there are two identical images of the same deity inside the temple. They are known as Tripura Sundari (5 feet high) and Chhotima (2 feet high) in Tripura. The idol of Maa Kali is worshiped at the temple of Tripura Sundari in the form of 'Soroshi'. One is made of kasti stone which is reddish black in color. It is believed that the idol was Chhotima was carried by the king in the battlefield. This temple is also known as Kurma Pitha because the temple premises resemble kurma i.e. tortoise. Every year on Diwali, a famous Mela takes place near the temple which is visited by more than two lakhs pilgrims. (Information presented by Dr.Kamal Majumdar, Rajarbag, Udaipur. New info will be added soon)

Legend

Legend has it that king Dhanyamanikya who ruled Tripura in the closing years of the 15th century, had a revelation one night in his dream, ordering him to install Goddess Tripurasundari in the temple that stood on a hilltop near the town of Udaipur. The temple was already dedicated to Lord Vishnu, and the king was confounded initially, unable to decide how a temple dedicated to Vishnu could have an idol of the consort of Shiva. However, the oracle repeated the divine injunction to the king once again the following night, thereafter the ruler decided to obey the ethereal command, notwithstanding the fact that Vishnu and Shiva typified two different sects of religious following. Thus, the Tripura Sundari temple came into being in around the year 1501 and is now about 500 years old. This legend is recounted as one of the examples of how solidarity between the two subgroups, the Vaishnava and Shaiva sects, was known and fostered even during medieval times.

About The Temple

Goddess Parvati (also spelled as Parvathi) is worshipped here as Tripurasundari, Tripureshwari and "Soroshi" (a local variation of the name). The temple is a small, square edifice, measuring just 24 square feet (7 square meters) at the base with a height of 75 feet (24m approximately). The structure of the shrine resembles that of a tortoise, with a roof shaped like the humped back of a tortoise. For this reason, the shrine is also known as "Koorma Peetha" (Koorma meaning Tortoise). As in other typical Hindu shrines, stalls along the approach road sell flowers and baskets of offerings that visitors can buy and take up to be offered to Tripura Sundari and returned as Prasadam. A specialty here is the sweet, brown, condensed milk Pedas that devotees carry back from the temple, to be distributed among family and friends back home. The red hibiscus flower is also prized as an offering.

Kuil Tripura Sundari terletak di Udaipur kuno, sekitar 55 km dari Agartala, diyakini sebagai salah satu kuil Hindu paling suci di bagian negara ini. Dikenal sebagai Matabari, mahkota di bukit kecil dan dilayani oleh para imam berjubah merah yang secara tradisional, melayani ibu dewi Tripura Sundari. Dianggap sebagai salah satu dari 51 Shakti Peethas, itu terdiri dari tempat suci jenis persegi dari pondok khas Bengali. Dipercayai bahwa kaki kanan Sati jatuh di sini saat Tarian Nataraj milik Dewa Siwa. Kuil ini terdiri dari tempat suci jenis persegi dengan kubah kerucut. Itu dibangun oleh Maharaja Dhanya Manikya Debbarma pada 1501, ada dua gambar identik dari dewa yang sama di dalam kuil. Mereka dikenal sebagai Tripura Sundari (tinggi 5 kaki) dan Chhotima (tinggi 2 kaki) di Tripura. Idola Maa Kali disembah di kuil Tripura Sundari dalam bentuk 'Soroshi'. Salah satunya terbuat dari batu kasti yang berwarna hitam kemerahan. Diyakini bahwa idola itu Chhotima dibawa oleh raja di medan perang. Kuil ini juga dikenal sebagai Kurma Pitha karena bangunan candi menyerupai kurma yaitu kura-kura. Setiap tahun di Diwali, Mela yang terkenal terjadi di dekat kuil yang dikunjungi oleh lebih dari dua jamaah haji. (Informasi disajikan oleh Dr.Kamal Majumdar, Rajarbag, Udaipur. Info baru akan ditambahkan segera)

Legenda

Legenda mengatakan bahwa raja Dhanyamanikya yang memerintah Tripura pada tahun-tahun penutupan abad ke-15, memiliki wahyu pada suatu malam dalam mimpinya, memerintahkannya untuk memasang Dewi Tripurasundari di kuil yang berdiri di puncak bukit dekat kota Udaipur. Kuil itu sudah dipersembahkan untuk Dewa Wisnu, dan raja pada awalnya dikacaukan, tidak dapat memutuskan bagaimana sebuah kuil yang didedikasikan untuk Wisnu dapat memiliki idola dari permaisuri Siwa. Namun, oracle mengulangi perintah ilahi kepada raja sekali lagi pada malam berikutnya, setelah itu penguasa memutuskan untuk mematuhi perintah halus, terlepas dari kenyataan bahwa Wisnu dan Siwa mencirikan dua sekte yang berbeda dari pengikut agama. Dengan demikian, candi Tripura Sundari terbentuk sekitar tahun 1501 dan sekarang berusia sekitar 500 tahun. Legenda ini diceritakan sebagai salah satu contoh bagaimana solidaritas antara dua subkelompok, sekte Vaishnava dan Shaiva, dikenal dan dipupuk bahkan selama abad pertengahan.

Tentang Kuil

Dewi Parvati (juga dieja sebagai Parvathi) disembah di sini sebagai Tripurasundari, Tripureshwari dan "Soroshi" (variasi nama lokal). Kuil ini adalah bangunan kecil berbentuk bujur sangkar, berukuran hanya 24 kaki persegi (7 meter persegi) di bagian dasarnya dengan ketinggian 75 kaki (sekitar 24 meter). Struktur kuil menyerupai kura-kura, dengan atap yang berbentuk seperti punggung kura-kura yang berpunuk. Karena alasan ini, kuil ini juga dikenal sebagai "Koorma Peetha" (Koorma yang berarti Kura-kura). Seperti di tempat-tempat suci khas Hindu lainnya, kios-kios di sepanjang jalan pendekatan menjual bunga dan keranjang persembahan yang dapat dibeli dan diambil pengunjung untuk ditawarkan ke Tripura Sundari dan dikembalikan sebagai Prasadam. Keistimewaan di sini adalah Pedas susu manis, cokelat, dan kental yang dibawa oleh para penyembah dari kuil, untuk didistribusikan di antara keluarga dan teman-teman di rumah. Bunga kembang sepatu merah juga dihargai sebagai persembahan.

திரிபுரா சுந்தரி கோயில் அகர்தலாவிலிருந்து 55 கி.மீ தொலைவில் உள்ள பண்டைய உதய்பூரில் அமைந்துள்ளது, இது நாட்டின் இந்த பகுதியில் உள்ள புனிதமான இந்து ஆலயங்களில் ஒன்றாக கருதப்படுகிறது. மாதாபரி என்று பிரபலமாக அறியப்படும், ஒரு சிறிய மலையடிவாரத்தில் மகுடம் சூட்டுகிறது மற்றும் பாரம்பரியமாக, தாய் தெய்வமான திரிபுரா சுந்தாரிக்கு ஊழியம் செய்யும் சிவப்பு-ரோப்ட் பாதிரியார்கள் சேவை செய்கிறார்கள். 51 சக்தி பீதங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படும் இது வழக்கமான பெங்காலி குடிசையின் சதுர வகை கருவறை கொண்டுள்ளது. சிவனின் நடராஜ் நடனத்தின் போது சதியின் வலது கால் இங்கே விழுந்ததாக நம்பப்படுகிறது. கோவிலில் ஒரு கூம்பு குவிமாடம் கொண்ட சதுர வகை கருவறை உள்ளது. இது 1501 ஆம் ஆண்டில் மகாராஜா தன்யா மாணிக்க தேபர்மாவால் கட்டப்பட்டது, கோயிலுக்குள் ஒரே தெய்வத்தின் இரண்டு ஒத்த உருவங்கள் உள்ளன. அவை திரிபுராவில் திரிபுரா சுந்தரி (5 அடி உயரம்), சோதிமா (2 அடி உயரம்) என்று அழைக்கப்படுகின்றன. மா காளியின் சிலை திரிபுரா சுந்தரி கோவிலில் 'சோரோஷி' வடிவத்தில் வணங்கப்படுகிறது. ஒன்று சிவப்பு நிற கருப்பு நிறத்தில் இருக்கும் கஸ்தி கல்லால் ஆனது. சிலை சோதிமா என்று போர்க்களத்தில் மன்னர் சுமந்து சென்றார் என்று நம்பப்படுகிறது. இந்த கோயில் குர்மா பிதா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, ஏனெனில் கோயில் வளாகம் குர்மாவை ஒத்திருக்கிறது, அதாவது ஆமை. ஒவ்வொரு ஆண்டும் தீபாவளியன்று, கோயிலுக்கு அருகில் ஒரு பிரபலமான மேளா நடைபெறுகிறது, இது இரண்டு லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட யாத்ரீகர்கள் வருகை தருகிறது. (உதய்பூர் ராஜர்பாக், டாக்டர் கமல் மஜும்தார் வழங்கிய தகவல். புதிய தகவல் விரைவில் சேர்க்கப்படும்)

புராணக்கதை

15 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதி ஆண்டுகளில் திரிபுராவை ஆண்ட மன்னர் தன்யாமிநிக்யா தனது கனவில் ஒரு இரவு ஒரு வெளிப்பாட்டைக் கொண்டிருந்தார், உதய்பூர் நகருக்கு அருகில் ஒரு மலையடிவாரத்தில் நின்ற கோவிலில் திரிபுரசுந்தரி தேவியை நிறுவும்படி கட்டளையிட்டார் என்று புராணக்கதை. இந்த கோயில் ஏற்கனவே விஷ்ணுவுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டது, விஷ்ணுவுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு கோவிலில் சிவனின் மனைவியின் சிலை எப்படி இருக்க முடியும் என்பதை தீர்மானிக்க முடியாமல் ஆரம்பத்தில் மன்னர் குழப்பமடைந்தார். இருப்பினும், ஆரக்கிள் மறுநாள் இரவு மீண்டும் ராஜாவுக்கு தெய்வீக உத்தரவை மீண்டும் அளித்தார், அதன்பிறகு ஆட்சியாளர் விஷ்ணுவும் சிவனும் இரண்டு வெவ்வேறு மதப் பிரிவுகளை வகைப்படுத்தியிருந்தாலும், வெளிப்படையான கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிய முடிவு செய்தார். இவ்வாறு, திரிபுரா சுந்தரி கோயில் 1501 ஆம் ஆண்டில் உருவானது, இப்போது சுமார் 500 ஆண்டுகள் பழமையானது. வைஷ்ணவ மற்றும் ஷைவா பிரிவுகளான இரு துணைக்குழுக்களுக்கு இடையிலான ஒற்றுமை இடைக்கால காலங்களில் கூட எவ்வாறு அறியப்பட்டது மற்றும் வளர்க்கப்பட்டது என்பதற்கான எடுத்துக்காட்டுகளில் ஒன்றாக இந்த புராணக்கதை விவரிக்கப்படுகிறது.

கோயில் பற்றி

பார்வதி தேவி (பார்வதி என்றும் உச்சரிக்கப்படுகிறது) இங்கு திரிபுரசுந்தரி, திரிபுரேஸ்வரி மற்றும் "சோரோஷி" (பெயரின் உள்ளூர் மாறுபாடு) என்று வழிபடப்படுகிறது. இந்த கோயில் ஒரு சிறிய, சதுர மாளிகையாகும், இது அடிவாரத்தில் வெறும் 24 சதுர அடி (7 சதுர மீட்டர்) 75 அடி (சுமார் 24 மீ) உயரம் கொண்டது. சன்னதியின் அமைப்பு ஆமையின் அமைப்பை ஒத்திருக்கிறது, ஆமையின் முதுகு பின்புறம் போன்ற கூரை வடிவத்தில் உள்ளது. இந்த காரணத்திற்காக, இந்த ஆலயம் "கூர்மா பீதா" (ஆமை என்று கூர்மா என்று அழைக்கப்படுகிறது) என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. மற்ற வழக்கமான இந்து ஆலயங்களைப் போலவே, அணுகுமுறை சாலையிலுள்ள ஸ்டால்களும் பூக்கள் மற்றும் பிரசாதங்களின் கூடைகளை விற்கின்றன, பார்வையாளர்கள் வாங்கலாம் மற்றும் திரிபுரா சுந்தாரிக்கு வழங்கப்படும் வரை எடுத்துக்கொண்டு பிரசாதமாக திரும்பினர். இங்குள்ள ஒரு சிறப்பு என்னவென்றால், கோயிலிலிருந்து பக்தர்கள் எடுத்துச் செல்லும் இனிப்பு, பழுப்பு, அமுக்கப்பட்ட பால் பெடாக்கள், குடும்பத்தினருக்கும் நண்பர்களுக்கும் வீட்டிற்கு விநியோகிக்கப்படுகின்றன. சிவப்பு ஒளி வண்ண மலர்கள் கொண்ட ஒரு செடி மலரும் பிரசாதமாக மதிப்பிடப்படுகிறது.