Vivekachudamani 221
nityam vibhum sarvagatam susuksmam
antarbahihsunyamananyamatmanah |
vijñaya samyannijarupametat
puman vipapma virajo vimrtyuh ||
(Sankaracarya's Vivekachudamani 221)
……..which is Eternal and Omnipresent; All-pervading and supremely subtle, which is without exterior or interior; which is the one Self; by fully realizing this, one becomes free from sin, free from blemish, and immortal.
In this sloka Sripad Sankaracarya clearly explaining the qualities of Supreme Personality of Godhead. The Lord is all-pervading, he is subtle, he is also exterior and interior. The same sloka was explained clearly in Srimad Bhagavatam 1.2.11
vadanti tat tattva-vidas tattvaṁ yaj jñānam advayam
antarbahihsunyamananyamatmanah |
vijñaya samyannijarupametat
puman vipapma virajo vimrtyuh ||
(Sankaracarya's Vivekachudamani 221)
……..which is Eternal and Omnipresent; All-pervading and supremely subtle, which is without exterior or interior; which is the one Self; by fully realizing this, one becomes free from sin, free from blemish, and immortal.
In this sloka Sripad Sankaracarya clearly explaining the qualities of Supreme Personality of Godhead. The Lord is all-pervading, he is subtle, he is also exterior and interior. The same sloka was explained clearly in Srimad Bhagavatam 1.2.11
vadanti tat tattva-vidas tattvaṁ yaj jñānam advayam
brahmeti paramātmeti bhagavān iti śabdyate
"The Absolute Truth is realized in three phases of understanding by the knower of the Absolute Truth, and all of them are identical. Such phases of the Absolute Truth are expressed as Brahman, Paramātmā, and Bhagavān." (Bhāg. 1.2.11) These three divine aspects can be explained by the example of the sun, which also has three different aspects, namely the sunshine, the sun's surface, and the sun planet itself. One who studies the sunshine only is the preliminary student. One who understands the sun's surface is further advanced. And one who can enter into the sun planet is the highest. Ordinary students who are satisfied by simply understanding the sunshine-its universal pervasiveness and the glaring effulgence of its impersonal nature-may be compared to those who can realize only the Brahman feature of the Absolute Truth. The student who has advanced still further can know the sun disc, which is compared to the knowledge of the Paramātmā feature of the Absolute Truth. And the student who can enter into the heart of the sun planet is compared to those who realize the personal features of the Supreme Absolute Truth. Therefore, the bhaktas, or the transcendentalists who have realized the Bhagavān feature of the Absolute Truth, are the topmost transcendentalists, although all students who are engaged in the study of the Absolute Truth are engaged in the same subject matter. The sunshine, the sun disc, and the inner affairs of the sun planet cannot be separated from one another, and yet the students of the three different phases are not in the same category.
The Sanskrit word Bhagavān is explained by the great authority, Parāśara Muni, the father of Vyāsadeva. The Supreme Personality who possesses all riches, all strength, all fame, all beauty, all knowledge, and all renunciation is called Bhagavān. There are many persons who are very rich, very powerful, very beautiful, very famous, very learned, and very much detached, but no one can claim that he possesses all riches, all strength, etc., entirely. Only Kṛṣṇa can claim this because He is the Supreme Personality of Godhead. No living entity, including Brahmā, Lord Śiva, or Nārāyaṇa, can possess opulence as fully as Kṛṣṇa. Therefore it is concluded in the Brahma-saṁhitā by Lord Brahmā himself that Lord Kṛṣṇa is the Supreme Personality of Godhead. No one is equal to or above Him. He is the primeval Lord, or Bhagavān, known as Govinda, and He is the supreme cause of all causes.
"The Absolute Truth is realized in three phases of understanding by the knower of the Absolute Truth, and all of them are identical. Such phases of the Absolute Truth are expressed as Brahman, Paramātmā, and Bhagavān." (Bhāg. 1.2.11) These three divine aspects can be explained by the example of the sun, which also has three different aspects, namely the sunshine, the sun's surface, and the sun planet itself. One who studies the sunshine only is the preliminary student. One who understands the sun's surface is further advanced. And one who can enter into the sun planet is the highest. Ordinary students who are satisfied by simply understanding the sunshine-its universal pervasiveness and the glaring effulgence of its impersonal nature-may be compared to those who can realize only the Brahman feature of the Absolute Truth. The student who has advanced still further can know the sun disc, which is compared to the knowledge of the Paramātmā feature of the Absolute Truth. And the student who can enter into the heart of the sun planet is compared to those who realize the personal features of the Supreme Absolute Truth. Therefore, the bhaktas, or the transcendentalists who have realized the Bhagavān feature of the Absolute Truth, are the topmost transcendentalists, although all students who are engaged in the study of the Absolute Truth are engaged in the same subject matter. The sunshine, the sun disc, and the inner affairs of the sun planet cannot be separated from one another, and yet the students of the three different phases are not in the same category.
The Sanskrit word Bhagavān is explained by the great authority, Parāśara Muni, the father of Vyāsadeva. The Supreme Personality who possesses all riches, all strength, all fame, all beauty, all knowledge, and all renunciation is called Bhagavān. There are many persons who are very rich, very powerful, very beautiful, very famous, very learned, and very much detached, but no one can claim that he possesses all riches, all strength, etc., entirely. Only Kṛṣṇa can claim this because He is the Supreme Personality of Godhead. No living entity, including Brahmā, Lord Śiva, or Nārāyaṇa, can possess opulence as fully as Kṛṣṇa. Therefore it is concluded in the Brahma-saṁhitā by Lord Brahmā himself that Lord Kṛṣṇa is the Supreme Personality of Godhead. No one is equal to or above Him. He is the primeval Lord, or Bhagavān, known as Govinda, and He is the supreme cause of all causes.
…… ..yang Eternal dan Omnipresent; Semua meliputi dan sangat halus, yang tanpa eksterior atau interior; yang merupakan Diri yang satu; dengan sepenuhnya menyadari hal ini, seseorang menjadi bebas dari dosa, bebas dari cacat, dan abadi.
Dalam sloka ini Sripad Sankaracarya dengan jelas menjelaskan kualitas Personalitas Tertinggi Tuhan Yang Maha Esa. Tuhan meliputi segalanya, ia halus, ia juga luar dan dalam. Sloka yang sama dijelaskan dengan jelas dalam Srimad Bhagavatam 1.2.11
vadanti tat tattva-vidas tattvaṁ yaj jñānam advayam
brahmeti paramātmeti bhagavān iti śabdyate
"Kebenaran Mutlak diwujudkan dalam tiga fase pemahaman oleh yang mengetahui Kebenaran Mutlak, dan semuanya identik. Fase Kebenaran Mutlak seperti itu dinyatakan sebagai Brahman, Paramātmā, dan Bhagavān." (Bhag. 1.2.11) Tiga aspek ilahi ini dapat dijelaskan dengan contoh matahari, yang juga memiliki tiga aspek berbeda, yaitu sinar matahari, permukaan matahari, dan planet matahari itu sendiri. Seseorang yang mempelajari sinar matahari saja adalah siswa pendahuluan. Seseorang yang memahami permukaan matahari lebih jauh maju. Dan orang yang bisa masuk ke planet matahari adalah yang tertinggi. Siswa biasa yang puas hanya dengan memahami sinar matahari - kegunaan universal dan cahaya mencolok dari sifatnya yang impersonal - dapat dibandingkan dengan mereka yang hanya dapat menyadari fitur Brahman dari Kebenaran Mutlak. Siswa yang telah maju lebih jauh dapat mengetahui cakram matahari, yang dibandingkan dengan pengetahuan tentang fitur Paramātmā dari Kebenaran Mutlak. Dan siswa yang dapat masuk ke jantung planet matahari dibandingkan dengan mereka yang menyadari fitur pribadi dari Kebenaran Mutlak Yang Mahatinggi. Oleh karena itu, para bhakta, atau transendentalis yang telah menyadari fitur Bhagavān dari Kebenaran Mutlak, adalah transendentalis teratas, meskipun semua siswa yang terlibat dalam studi Kebenaran Mutlak terlibat dalam materi pelajaran yang sama. Sinar matahari, cakram matahari, dan urusan dalam planet matahari tidak dapat dipisahkan satu sama lain, namun para siswa dari tiga fase yang berbeda tidak berada dalam kategori yang sama.
Kata Sanskerta Bhagavān dijelaskan oleh otoritas besar, Parāśara Muni, ayah dari Vyāsadeva. Personalitas Tertinggi yang memiliki semua kekayaan, semua kekuatan, semua ketenaran, semua keindahan, semua pengetahuan, dan semua pelepasan disebut Bhagavān. Ada banyak orang yang sangat kaya, sangat kuat, sangat cantik, sangat terkenal, sangat terpelajar, dan sangat terpisah, tetapi tidak ada yang dapat mengklaim bahwa ia memiliki semua kekayaan, semua kekuatan, dll, seluruhnya. Hanya Kṛṣṇa yang dapat mengklaim ini karena Dia adalah Personalitas Tertinggi Tuhan Yang Maha Esa. Tidak ada makhluk hidup, termasuk Brahmā, Dewa Śiva, atau Nārāyaṇa, yang dapat memiliki kemewahan selengkap Kṛṣṇa. Oleh karena itu disimpulkan dalam Brahma-saṁhitā oleh Dewa Brahmā sendiri bahwa Dewa Kṛṣṇa adalah Personalitas Tertinggi Tuhan Yang Maha Esa. Tidak ada yang sama dengan atau di atas Dia. Dia adalah Tuhan purba, atau Bhagavān, yang dikenal sebagai Govinda, dan Dia adalah penyebab tertinggi dari semua sebab.
…… .. எது நித்தியமானது, எங்கும் நிறைந்தவை; வெளிப்புறம் அல்லது உட்புறம் இல்லாத அனைத்து பரவலான மற்றும் மிக நுட்பமான; இது ஒரு சுய; இதை முழுமையாக உணர்ந்து கொள்வதன் மூலம், ஒருவர் பாவத்திலிருந்து விடுபடுவார், களங்கமில்லாமல், அழியாதவராக மாறுகிறார்.
இந்த ஸ்லோகத்தில் ஸ்ரீபாத் சங்கராச்சார்யா கடவுளின் உச்ச ஆளுமையின் குணங்களை தெளிவாக விளக்குகிறார். கர்த்தர் எல்லாவற்றையும் பரப்புகிறார், அவர் நுட்பமானவர், அவர் வெளிப்புறம் மற்றும் உள்துறை. அதே ஸ்லோகா ஸ்ரீமத் பாகவதம் 1.2.11 இல் தெளிவாக விளக்கப்பட்டுள்ளது
vadanti tat tattva-vidas tattvaṁ yaj jñānam advayam
brahmeti paramātmeti bhagavān iti śabdyate
"முழுமையான சத்தியத்தை மூன்று கட்டங்களாக புரிந்துகொள்வது முழுமையான சத்தியத்தை அறிந்தவரால் உணரப்படுகிறது, மேலும் அவை அனைத்தும் ஒரே மாதிரியானவை. முழுமையான சத்தியத்தின் இத்தகைய கட்டங்கள் பிரம்மம், பரமாத்மா மற்றும் பகவன் என வெளிப்படுத்தப்படுகின்றன." (பாக. 1.2.11) இந்த மூன்று தெய்வீக அம்சங்களையும் சூரியனின் எடுத்துக்காட்டு மூலம் விளக்கலாம், இது சூரிய ஒளி, சூரியனின் மேற்பரப்பு மற்றும் சூரிய கிரகம் ஆகிய மூன்று வெவ்வேறு அம்சங்களையும் கொண்டுள்ளது. சூரிய ஒளியை மட்டுமே படிப்பவர் ஆரம்ப மாணவர். சூரியனின் மேற்பரப்பைப் புரிந்துகொள்பவர் மேலும் முன்னேறினார். மேலும் சூரிய கிரகத்திற்குள் நுழையக்கூடிய ஒருவர் மிக உயர்ந்தவர். சூரிய ஒளியை வெறுமனே புரிந்துகொள்வதன் மூலம் திருப்தி அடைந்த சாதாரண மாணவர்கள் - அதன் உலகளாவிய பரவல் மற்றும் அதன் ஆள்மாறாட்டத்தின் வெளிப்படையான வெளிச்சம் - முழுமையான சத்தியத்தின் பிரம்ம அம்சத்தை மட்டுமே உணரக்கூடியவர்களுடன் ஒப்பிடலாம். இன்னும் முன்னேறிய மாணவர் சூரிய வட்டை அறிந்து கொள்ள முடியும், இது முழுமையான சத்தியத்தின் பரமாத்மா அம்சத்தின் அறிவுடன் ஒப்பிடப்படுகிறது. மேலும் சூரிய கிரகத்தின் இதயத்திற்குள் நுழையக்கூடிய மாணவர் உச்ச முழுமையான சத்தியத்தின் தனிப்பட்ட அம்சங்களை உணர்ந்தவர்களுடன் ஒப்பிடப்படுகிறார். ஆகையால், முழுமையான சத்தியத்தின் பகவன் அம்சத்தை உணர்ந்த பக்தர்கள், அல்லது ஆழ்நிலை வல்லுநர்கள், மிக உயர்ந்த ஆழ்நிலை வல்லுநர்கள், இருப்பினும் முழுமையான சத்தியத்தின் ஆய்வில் ஈடுபடும் அனைத்து மாணவர்களும் ஒரே விஷயத்தில் ஈடுபடுகிறார்கள். சூரிய ஒளி, சூரிய வட்டு மற்றும் சூரிய கிரகத்தின் உள் விவகாரங்கள் ஒருவருக்கொருவர் பிரிக்க முடியாது, இன்னும் மூன்று வெவ்வேறு கட்டங்களின் மாணவர்கள் ஒரே பிரிவில் இல்லை.
பகவானின் சமஸ்கிருத வார்த்தையை வியாசாதேவாவின் தந்தை பராரா முனி என்ற பெரிய அதிகாரத்தால் விளக்கியுள்ளார். எல்லா செல்வங்களையும், எல்லா வலிமையையும், எல்லா புகழையும், எல்லா அழகையும், எல்லா அறிவையும், மற்றும் அனைத்து துறவுகளையும் கொண்ட உயர்ந்த ஆளுமை பகவன் என்று அழைக்கப்படுகிறது. மிகவும் பணக்காரர், மிகவும் சக்திவாய்ந்தவர், மிகவும் அழகானவர், மிகவும் பிரபலமானவர், மிகவும் கற்றவர், மிகவும் பிரிக்கப்பட்டவர்கள் பலர் உள்ளனர், ஆனால் அவர் எல்லா செல்வங்களையும், எல்லா வலிமையையும், முழுவதுமாக வைத்திருப்பதாக யாரும் கூற முடியாது. Kṛṣṇa மட்டுமே இதைக் கோர முடியும், ஏனெனில் அவர் கடவுளின் உயர்ந்த ஆளுமை. பிரம்மா, இறைவன் ஷிவா, அல்லது நாராயணா உள்ளிட்ட எந்தவொரு உயிரினமும் கியாவைப் போல செழுமையைக் கொண்டிருக்க முடியாது. ஆகையால், பிரம்மா-சாஹிதாவில் பிரம்மா தானே முடிவு செய்துள்ளார், இறைவன் கியா என்பது கடவுளின் உயர்ந்த ஆளுமை. யாரும் அவருக்கு சமமானவர்கள் அல்லது அதற்கு மேல் இல்லை. அவர் கோவிந்தா என்று அழைக்கப்படும் முதன்மையான இறைவன் அல்லது பகவன் ஆவார், மேலும் அவர் எல்லா காரணங்களுக்கும் மிக உயர்ந்த காரணம்.
Comments
Post a Comment