Vivekachudamani 201

jivatvam na tato'nyastu svarupena vilaksanah | 

sambandhastvatmano buddhya mithyajñanapurahsarah || 

(Sankaracarya's Vivekachudamani 201) 

But the other, the Self, is intrinsically different from the embodied state (jiva-hood). The connection between the Self and the intellect is due to the "false knowledge." 

False understanding or ignorant leads us to be blind from knowing our position as Atma and to know the Supreme Personality of Godhead. One has to come out of ignorant thinking and living illusion life. Bodily conception and hankering for what is not belong to Atma will push again and again to misery. Atma can only be happy by engaging ourselves in the service of the Supreme Lord.

Tetapi yang lain, Diri, secara intrinsik berbeda dari keadaan yang diwujudkan (kerudung jiva). Hubungan antara Diri dan intelek disebabkan oleh "pengetahuan yang salah."

Pemahaman yang salah atau bodoh membuat kita menjadi buta karena mengetahui posisi kita sebagai Atma dan mengetahui Personalitas Tertinggi Tuhan Yang Maha Esa. Seseorang harus keluar dari pemikiran bodoh dan menjalani kehidupan ilusi. Konsepsi tubuh dan keinginan akan apa yang bukan milik Atma akan terus-menerus mendorong kesengsaraan. Atma hanya bisa bahagia dengan melibatkan diri kita untuk pelayanan Tuhan Yang Maha Esa.

ஆனால் மற்றொன்று, சுயமானது, உருவகப்படுத்தப்பட்ட நிலையிலிருந்து (ஜீவா திரை) உள்ளார்ந்த முறையில் வேறுபட்டது. சுயத்திற்கும் புத்திக்கும் இடையிலான தொடர்பு "தவறான அறிவு" காரணமாகும்.

தவறான புரிதல் அல்லது அறியாமை ஆத்மா என்ற நமது நிலையை அறிந்து கொள்வதிலிருந்தும், கடவுளின் உயர்ந்த ஆளுமையை அறிந்து கொள்வதிலிருந்தும் குருடர்களாக இருக்க வழிவகுக்கிறது. ஒருவர் அறியாமை சிந்தனை மற்றும் வாழ்க்கை மாயை வாழ்க்கையிலிருந்து வெளியே வர வேண்டும். ஆத்மாவுக்கு சொந்தமில்லாதவற்றிற்கான உடல் கருத்தாக்கமும் வேட்டையாடலும் மீண்டும் மீண்டும் துயரத்திற்கு தள்ளப்படும். உயர்ந்த இறைவனின் சேவையில் நம்மை ஈடுபடுத்திக்கொள்வதன் மூலம் மட்டுமே ஆத்மா மகிழ்ச்சியாக இருக்க முடியும்.