Vivekachudamani 246

nedam nedam kalpitatvanna satyam
rajjudrstavyalavatsvapnavacca |
ittham drsyam sadhuyuktya vyapohya
jñeyah pascadekabhavastayoryah ||
(Sankaracarya's Vivekachudamani 246)

"Neither this (gross), nor this (subtle)" is the Self; like the snake seen in the rope and like dreams, they are not real, being the products of imagination. By a perfect elimination of the objective world by reasoning supported by the Sruti, one must realize the oneness underlying the individual soul and the Lord.

The basic principle of our existence in this world is because of our soul. Our body is not real or even our subtle body. At one point all our material bodies will perish. By our limited understanding we should not think the soul is equal to our body. It is like thinking a snake equal to a rope. Misunderstanding in this matter will create a disaster for us.

"Baik ini (kotor), maupun ini (halus)" adalah Diri; seperti ular yang terlihat di tali dan seperti mimpi, mereka tidak nyata, menjadi produk imajinasi. Dengan melenyapkan dunia objektif secara sempurna dengan alasan yang didukung oleh Sruti, seseorang harus menyadari kesatuan yang mendasari jiwa individu dan Tuhan.

Prinsip dasar keberadaan kita di dunia ini adalah karena jiwa kita. Tubuh kita tidak nyata atau bahkan tubuh kita yang halus. Pada satu titik semua tubuh material kita akan musnah. Dengan pemahaman kita yang terbatas, kita seharusnya tidak berpikir bahwa jiwa setara dengan tubuh kita. Ini seperti berpikir ular sama dengan tali. Kesalahpahaman dalam hal ini akan membuat bencana bagi kita.

"இது (மொத்தம்) அல்லது இந்த (நுட்பமான)" சுயமல்ல; கயிற்றில் காணப்பட்ட பாம்பைப் போலவும், கனவுகளைப் போலவும், அவை கற்பனையின் தயாரிப்புகளாக இருப்பதால் அவை உண்மையானவை அல்ல. ஸ்ருதியால் ஆதரிக்கப்படும் பகுத்தறிவின் மூலம் புறநிலை உலகத்தை ஒரு முழுமையான நீக்குவதன் மூலம், தனிப்பட்ட ஆத்மாவிற்கும் இறைவனுக்கும் உள்ள ஒற்றுமையை ஒருவர் உணர வேண்டும்.

இந்த உலகில் நாம் இருப்பதற்கான அடிப்படைக் கொள்கை நமது ஆன்மா காரணமாகும். நம் உடல் உண்மையானது அல்ல அல்லது நம் நுட்பமான உடல் கூட அல்ல. ஒரு கட்டத்தில் நமது பொருள் உடல்கள் அனைத்தும் அழிந்துவிடும். நம்முடைய வரையறுக்கப்பட்ட புரிதலால் ஆன்மா நம் உடலுக்கு சமம் என்று நாம் கருதக்கூடாது. இது ஒரு பாம்பை ஒரு கயிற்றிற்கு சமமாக நினைப்பது போன்றது. இந்த விஷயத்தில் தவறான புரிதல் நமக்கு ஒரு பேரழிவை உருவாக்கும்.