Vivekachudamani 199

prabodhe svapnavatsarvam sahamulam vinasyati | 

anadyapidam no nityam pragabhava iva sphutam || 

(Sankaracarya's Vivekachudamani 199) 

Just as dreams vanish on waking up, even so, the phenomenal universe is not eternal, it is evident, like the "prior non-existence"(prak-abhava). 

The life which we are living now is not eternal, at one point in time we have to leave this earth. But the living entity is forgetting reality. It is similar to our dream, the moment we wake up, the dream will be gone. Thus our life here is not eternal.

Sama seperti mimpi-mimpi yang hilang saat bangun, demikian pula, alam semesta yang fenomenal ini tidak kekal, itu terbukti, seperti "yang sebelumnya tidak ada" (prak-abhava).

Kehidupan yang kita jalani sekarang tidak kekal, pada satu saat kita harus meninggalkan bumi ini. Tetapi entitas yang hidup melupakan realitas. Ini mirip dengan mimpi kita, saat kita bangun, mimpi itu akan hilang. Jadi hidup kita di sini tidak abadi.

எழுந்தவுடன் கனவுகள் மறைந்து போவது போலவே, தனித்துவமான பிரபஞ்சம் நித்தியமானது அல்ல, அது "முன் இல்லாதது" (பிரக்-அபவா) போன்றது.

இப்போது நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வாழ்க்கை நித்தியமானது அல்ல, ஒரு கட்டத்தில் நாம் இந்த பூமியை விட்டு வெளியேற வேண்டும். ஆனால் வாழும் நிறுவனம் யதார்த்தத்தை மறந்து விடுகிறது. இது நம் கனவைப் போன்றது, நாம் எழுந்திருக்கும் தருணம், கனவு இல்லாமல் போகும். இவ்வாறு இங்குள்ள நம் வாழ்க்கை நித்தியமானது அல்ல.