Vivekachudamani 230

sad brahma karyam sakalam sadevam
tan matra metanna tato'nyadasti |
astiti yo vakti na tasya moho
vinirgato nidritavat prajalpah ||
(Sankaracarya's Vivekachudamani 230)

So too, the entire universe, being the effect of the Real Brahman, is Brahman itself and nothing else. It is of the essence of That and it cannot exist apart from That. Anyone who says it does is still under delusion like one talking in intense sleep.

Sripad Sankaracarya said in the previous sloka that everything is coming from the Supreme Lord. For example the clay is the source of a clay pot. The pot cannot exist without the clay. In this sloka he is explaining the Supreme Personality of Godhead (Brahman) is the essence or source of the entire creation. if anyone thinks that the Lord doesn't exist then he/she is under delusion or still in intense sleep.

Demikian juga, seluruh alam semesta, yang merupakan efek dari Brahman Sejati, adalah Brahman itu sendiri dan bukan yang lain. Itu adalah esensi dari Itu dan tidak dapat ada selain dari Itu. Siapa pun yang mengatakan itu masih dalam khayalan seperti orang yang berbicara dalam tidur nyenyak.

Sripad Sankaracarya mengatakan dalam sloka sebelumnya bahwa semuanya datang dari Tuhan Yang Maha Esa. Misalnya tanah liat adalah sumber pot tanah liat. Panci tidak akan ada tanpa tanah liat. Dalam sloka ini ia menjelaskan Personalitas Tertinggi Tuhan Yang Maha Esa (Brahman) adalah esensi atau sumber dari seluruh ciptaan. jika ada yang berpikir bahwa Tuhan tidak ada maka dia sedang dalam khayalan atau masih tidur nyenyak.

எனவே, முழு பிரபஞ்சமும், உண்மையான பிரம்மத்தின் விளைவு என்பதால், பிரம்மமே தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை. அது அதன் சாராம்சம் மற்றும் அதைத் தவிர அது இருக்க முடியாது. அதைச் செய்வதாகக் கூறும் எவரும் தீவிரமான தூக்கத்தில் பேசுவதைப் போல மாயையில் இருக்கிறார்.

எல்லாம் உச்ச இறைவனிடமிருந்து வருகிறது என்று ஸ்ரீபாத் சங்கராச்சார்யா முந்தைய ஸ்லோகாவில் கூறினார். உதாரணமாக களிமண் ஒரு களிமண் பானையின் மூலமாகும். களிமண் இல்லாமல் பானை இருக்க முடியாது. இந்த ஸ்லோகாவில் அவர் கடவுளின் உயர்ந்த ஆளுமை (பிரம்மம்) என்பது முழு படைப்பின் சாராம்சம் அல்லது ஆதாரம் என்பதை விளக்குகிறார். இறைவன் இல்லை என்று யாராவது நினைத்தால், அவன் / அவள் மாயையில் இருக்கிறாள் அல்லது இன்னும் தீவிரமான தூக்கத்தில் இருக்கிறாள்.