Vivekachudamani 84

sarira posanarthi san ya atmanam didrksati |
graham darudhiya dhrtva nadi tartum sa gacchati ||
(Sankaracarya's Vivekachudamani 84)

Whoever seeks to realize the Self by devoting himself to the gratification of the body, is like one who proceeds to cross a river, holding on to a shark, mistaking it for a log of wood.

some people are too puffed up with their material intelligence. They will try to capture the heart of Lord with their small brain but to get the love of God we have to simply be a devotee of him. Dealing with the Lord should be only with love and devotion.

By focusing on material sense enjoyment, no way we can cross the ocean of repetitive birth and death. Sometimes the materialistic people are holding shark as a boat to cross the ocean. here shark is mentioned as a dangerous route. The shark will not take us to the end but it will kill us. Therefore only a bhakta can be very dear to the Lord and he is the only one who can practice bhakti and love of Godhead.

Bhagavad Gita Chapter 10, Verse 9

The thoughts of My pure devotees dwell in Me, their lives are surrendered to Me, and they derive great satisfaction and bliss enlightening one another and conversing about Me.

We should focus on surrendering to the Lord that is the only way that we can stop our material suffering otherwise there is no endless for our suffering.
______________________________
Siapa pun yang berusaha untuk mewujudkan Diri dengan mengabdikan dirinya pada kepuasan tubuh, adalah seperti orang yang mulai menyeberangi sungai, berpegangan pada hiu, mengira itu sebatang kayu.

beberapa orang terlalu sombong dengan kecerdasan materi mereka. Mereka akan mencoba merebut hati Tuhan dengan otak kecil mereka tetapi untuk mendapatkan kasih Tuhan kita harus menjadi penyembahnya. Berurusan dengan Tuhan seharusnya hanya dengan cinta dan pengabdian.

Dengan berfokus pada kenikmatan indera material, tidak mungkin kita bisa menyeberangi lautan kelahiran berulang dan kematian. Terkadang orang-orang materialistis memegang hiu sebagai perahu untuk menyeberangi lautan. disini hiu disebut-sebut sebagai rute berbahaya. Hiu tidak akan membawa kita sampai akhir tetapi itu akan membunuh kita. Karena itu, hanya seorang bhakta yang dapat sangat disayangi Tuhan dan dialah satu-satunya yang dapat mempraktikkan bhakti dan cinta kepada Tuhan.

Bhagavad Gita Bab 10, Ayat 9

Pikiran para penyembah murniKu berdiam di dalam Aku, hidup mereka diserahkan kepada-Ku, dan mereka mendapatkan kepuasan besar dan kebahagiaan yang saling mencerahkan dan bercakap-cakap tentang Aku.

Kita harus fokus pada penyerahan diri kepada Tuhan yang merupakan satu-satunya cara kita dapat menghentikan penderitaan materi kita jika tidak akan ada habisnya untuk penderitaan kita.
______________________________
உடலின் மனநிறைவுக்கு தன்னை அர்ப்பணிப்பதன் மூலம் யார் சுயத்தை உணர முற்படுகிறாரோ, அவர் ஒரு நதியைக் கடக்க, ஒரு சுறாவைப் பிடித்துக் கொண்டு, மரத்தின் ஒரு பதிவை தவறாகப் புரிந்துகொள்வதைப் போன்றவர்.

சிலர் தங்கள் பொருள் நுண்ணறிவால் மிகவும் திணறுகிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் சிறிய மூளையால் இறைவனின் இதயத்தைப் பிடிக்க முயற்சிப்பார்கள், ஆனால் கடவுளின் அன்பைப் பெற நாம் அவரை ஒரு பக்தராக இருக்க வேண்டும். இறைவனுடன் கையாள்வது அன்பு மற்றும் பக்தியுடன் மட்டுமே இருக்க வேண்டும்.

பொருள் உணர்வு இன்பத்தில் கவனம் செலுத்துவதன் மூலம், மீண்டும் மீண்டும் பிறப்பு மற்றும் இறப்பின் கடலைக் கடக்க முடியாது. சில நேரங்களில் பொருள்முதல்வாத மக்கள் கடலைக் கடக்க சுறாவை ஒரு படகாக வைத்திருக்கிறார்கள். இங்கே சுறா ஒரு ஆபத்தான பாதையாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. சுறா நம்மை இறுதிவரை அழைத்துச் செல்லாது, ஆனால் அது நம்மைக் கொல்லும். எனவே ஒரு பக்தர் மட்டுமே இறைவனுக்கு மிகவும் பிரியமானவராக இருக்க முடியும், மேலும் அவர் மட்டுமே பக்தி மற்றும் கடவுளின் அன்பைப் பயிற்சி செய்ய முடியும்.

பகவத் கீதை அத்தியாயம் 10, வசனம் 9

என் தூய பக்தர்களின் எண்ணங்கள் என்னிடத்தில் வாழ்கின்றன, அவர்களின் வாழ்க்கை என்னிடம் சரணடைந்துள்ளது, மேலும் அவர்கள் மிகுந்த திருப்தியையும் ஆனந்தத்தையும் பெறுகிறார்கள், ஒருவருக்கொருவர் அறிவொளி பெறுகிறார்கள், என்னைப் பற்றி உரையாடுகிறார்கள்.

இறைவனிடம் சரணடைவதில் நாம் கவனம் செலுத்த வேண்டும், அதுதான் நம்முடைய பொருள் துன்பங்களைத் தடுக்கக்கூடிய ஒரே வழி, இல்லையெனில் நம் துன்பங்களுக்கு முடிவில்லாதது.