Vivekachudamani 61

ajñana sarpadas tasya brahma jñanau sadham vina | 
kimu vedaisca sastraisca kimu mantraih kimauÿadhaih || 
(Sankaracarya's Vivekachudamani 61)

For him who has been stung by the serpent of ignorance, the only remedy is the knowledge of Brahman. Of what use are the Vedas and the scriptures, mantras, and medicines to such a victim of poison?

Understanding the difference between body and soul—between matter and spirit—is the beginning of spiritual life and the only basis for true self-realization.

Our body is going to live here for a short duration of time. Every day we are reading that people are dying and we are seeing people suffering but we never realize this can happen to me anytime.

Hereby Acarya Sankara is saying that we are stung by ignorance(material beauty) and to remove the ignorance we should surrender to the Supreme Lord (Brahman).

To guide us on how to surrender, our dharma already supplied us with Vedas. The Vedas are like an ocean of mercy. All those knowledge was given to us so that we can surrender to the Lord and go back to him.

If we want to be adamant and enjoy this world then no remedy can help us. Sometimes when we ask people to surrender to the Lord and read Bhagavad Gita, many will say I still have time to do so. I will do it when I get old. Now its time for me to enjoy the material world. Such ignorant talks will not help us to go back where we belong to.

The Supreme Lord, Maha-mantra, and surrendering process are the only ways to remove our suffering in this world and after this world. If we still are stubborn then we have to suffer here again and again. No one can help us.
_______________________________________________________
Bagi dia yang telah disengat oleh ular kebodohan, satu-satunya obat adalah pengetahuan Brahman. Apa gunanya Veda dan kitab suci, mantra, dan obat-obatan untuk korban racun seperti itu?

Memahami perbedaan antara tubuh dan jiwa — antara materi dan roh — adalah awal dari kehidupan spiritual dan satu-satunya dasar bagi realisasi diri yang sejati.

Tubuh kita akan tinggal di sini untuk waktu yang singkat. Setiap hari kita membaca bahwa orang-orang sekarat dan kita melihat orang-orang menderita, tetapi kita tidak pernah menyadari ini dapat terjadi pada saya kapan saja.

Dengan ini Acarya Sankara mengatakan bahwa kita tersengat oleh ketidaktahuan (keindahan material) dan untuk menghilangkan ketidaktahuan kita harus berserah diri kepada Tuhan Yang Maha Esa (Brahman).

Untuk membimbing kita tentang cara menyerah, dharma kita sudah memberi kita Veda. Veda seperti lautan belas kasihan. Semua pengetahuan itu diberikan kepada kita agar kita dapat berserah diri kepada Tuhan dan kembali kepadanya.

Jika kita ingin bersikukuh dan menikmati dunia ini maka tidak ada obat yang dapat membantu kita. Kadang-kadang ketika kita meminta orang-orang untuk berserah diri kepada Tuhan dan membaca Bhagavad Gita, banyak yang akan mengatakan bahwa saya masih punya waktu untuk melakukannya. Saya akan melakukannya ketika saya menjadi tua. Sekarang saatnya bagi saya untuk menikmati dunia material. Pembicaraan bodoh semacam itu tidak akan membantu kita untuk kembali ke tempat asal kita.

Tuhan Yang Maha Esa, Maha-mantra, dan proses penyerahan adalah satu-satunya cara untuk menghilangkan penderitaan kita di dunia ini dan setelah dunia ini. Jika kita masih keras kepala maka kita harus menderita di sini lagi dan lagi. Tidak ada yang bisa membantu kami.
__________________________________________________
அறியாமையின் பாம்பால் குத்தப்பட்டவருக்கு, ஒரே தீர்வு பிரம்மத்தின் அறிவு. விஷத்தால் பாதிக்கப்பட்டவருக்கு வேதங்களும் வேதங்களும், மந்திரங்களும், மருந்துகளும் என்ன பயன்?

உடலுக்கும் ஆத்மாவுக்கும் இடையிலான வேறுபாட்டைப் புரிந்துகொள்வது-பொருளுக்கும் ஆவிக்கும் இடையில்-ஆன்மீக வாழ்க்கையின் ஆரம்பம் மற்றும் உண்மையான சுய-உணர்தலுக்கான ஒரே அடிப்படை.

நம் உடல் இங்கு குறுகிய காலத்திற்கு வாழப்போகிறது. ஒவ்வொரு நாளும் மக்கள் இறந்து கொண்டிருக்கிறார்கள், மக்கள் கஷ்டப்படுவதை நாங்கள் காண்கிறோம், ஆனால் இது எனக்கு எப்போது வேண்டுமானாலும் நடக்கும் என்பதை நாங்கள் ஒருபோதும் உணரவில்லை.

இதன்மூலம் அகார்ய சங்கரா, நாம் அறியாமையால் (பொருள் அழகு) திணறுகிறோம் என்றும், அறியாமையை நீக்குவதற்கும் நாம் உச்ச இறைவனிடம் (பிரம்மம்) சரணடைய வேண்டும் என்றும் கூறுகிறார்.

சரணடைவது எப்படி என்று எங்களுக்கு வழிகாட்ட, எங்கள் தர்மம் ஏற்கனவே எங்களுக்கு வேதங்களை வழங்கியது. வேதங்கள் கருணையின் கடல் போன்றவை. இறைவனிடம் சரணடைந்து அவரிடம் திரும்பிச் செல்வதற்காக அந்த அறிவு அனைத்தும் எங்களுக்கு வழங்கப்பட்டன.

நாம் பிடிவாதமாக இருந்து இந்த உலகத்தை அனுபவிக்க விரும்பினால், எந்தவொரு தீர்வும் நமக்கு உதவ முடியாது. சில சமயங்களில் நாம் இறைவனிடம் சரணடைந்து பகவத் கீதையைப் படிக்கும்படி மக்களைக் கேட்கும்போது, ​​அவ்வாறு செய்ய எனக்கு இன்னும் நேரம் இருக்கிறது என்று பலர் சொல்வார்கள். வயதாகும்போது அதைச் செய்வேன். இப்போது பொருள் உலகத்தை அனுபவிப்பதற்கான நேரம் இது. இத்தகைய அறியாமைப் பேச்சுக்கள் நாம் சேர்ந்த இடத்திற்குத் திரும்பிச் செல்ல உதவாது.

இந்த உலகத்திலும் இந்த உலகத்திற்குப் பிறகும் நம்முடைய துன்பங்களை அகற்றுவதற்கான ஒரே வழிகள் உச்ச இறைவன், மகா மந்திரம், மற்றும் சரணடைதல் செயல்முறை. நாம் இன்னும் பிடிவாதமாக இருந்தால், மீண்டும் மீண்டும் இங்கே கஷ்டப்பட வேண்டும். யாரும் எங்களுக்கு உதவ முடியாது.