Vivekachudamani 307

tasmadahankaramimam svasatrum
bhokturgale kantakavatpratitam |
vicchidya vijñanamahasina sphutam
bhunksvatmasamrajyasukham yathestam ||
(Sankaracarya's Vivekachudamani 307)

Therefore, with the great sword of Realisation, destroying this ego-sense, your enemy---which is like a thorn in the throat of a man who is eating---enjoy directly and freely the Bliss of Your own Sovereignty, the Majesty of the Self.

Sripad Sankaracarya is giving an example of a simple throat operation. If a thorn is sticking in the throat, one cannot appreciate any food, which otherwise one could have enjoyed. The ego is like a thorn in the throat of an eater. Hunger is there, food also ready but the hungry one cannot eat. Because of the painful thorn is in the throat.

Similarly, the bliss of the infinitude is everywhere present. We fail to enjoy it, simply because of the ego-sense in us. To remove this ego, an operation has to be done. This surgery can be done with an instrument. 500 years ago Lord Caitanya Mahaprabhu he appeared who is Lord Krishna Himself, the taught is how to do the surgery. Only by purely chanting the holy name of the Lord we can remove all obstacles of ego and enjoy the presence of Lord Vasudeva.

We have to remove so-called thorn which is ego within ourselves. The misconception that I am the body, a bundle of filthy skin bag.

At the moment in all our experience of life, this thorn sticks in our throat and makes it difficult for us to enjoy the relationship between the soul and Paramatma.

Therefore, all our enjoyable experiences reach us as sorrowful ones only.

Karena itu, dengan pedang besar Realisasi, menghancurkan akal-ego ini, musuhmu --- yang seperti duri di tenggorokan orang yang sedang makan --- menikmati langsung dan bebas Kebahagiaan Kedaulatanmu sendiri, Yang Mulia Diri.

Sripad Sankaracarya memberikan contoh operasi tenggorokan yang sederhana. Jika duri menempel di tenggorokan, orang tidak bisa menghargai makanan apa pun, yang kalau tidak bisa dinikmati. Ego seperti duri di tenggorokan pemakan. Kelaparan ada di sana, makanan juga siap tetapi yang lapar tidak bisa makan. Karena duri yang menyakitkan ada di tenggorokan.

Demikian pula, kebahagiaan tanpa batas ada di mana-mana. Kita gagal menikmatinya, hanya karena rasa ego dalam diri kita. Untuk menghilangkan ego ini, operasi harus dilakukan. Operasi ini dapat dilakukan dengan instrumen. 500 tahun yang lalu Tuhan Caitanya Mahaprabhu dia muncul yang adalah Tuhan Krishna sendiri, yang diajarkan adalah bagaimana melakukan operasi. Hanya dengan melafalkan nama suci Tuhan yang murni kita dapat menghilangkan semua rintangan ego dan menikmati kehadiran Dewa Vasudeva.

Kita harus menghilangkan apa yang disebut duri yang merupakan ego dalam diri kita. Kesalahpahaman bahwa saya adalah tubuh, seikat tas kulit kotor.

Saat ini dalam semua pengalaman hidup kita, duri ini menempel di tenggorokan kita dan menyulitkan kita untuk menikmati hubungan antara jiwa dan Paramatma.

Karena itu, semua pengalaman menyenangkan kita mencapai kita hanya sebagai yang menyedihkan.

ஆகையால், உணர்தலின் பெரும் வாளால், இந்த ஈகோ-உணர்வை அழித்து, உங்கள் எதிரி --- இது சாப்பிடும் ஒரு மனிதனின் தொண்டையில் உள்ள முள் போன்றது --- நேரடியாகவும் சுதந்திரமாகவும் உங்கள் சொந்த இறையாண்மையின் பேரின்பத்தை அனுபவிக்கவும், மாட்சிமை சுய.

ஸ்ரீபாத் சங்கராசர்யா ஒரு எளிய தொண்டை அறுவை சிகிச்சைக்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு தருகிறார். தொண்டையில் ஒரு முள் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தால், எந்தவொரு உணவையும் ஒருவர் பாராட்ட முடியாது, இல்லையெனில் ஒருவர் அனுபவித்திருக்கலாம். ஈகோ ஒரு உண்பவரின் தொண்டையில் ஒரு முள் போன்றது. பசி இருக்கிறது, உணவும் தயார் ஆனால் பசியுள்ளவர் சாப்பிட முடியாது. ஏனெனில் வலி முள் தொண்டையில் உள்ளது.

இதேபோல், எல்லையற்ற பேரின்பம் எல்லா இடங்களிலும் உள்ளது. நம்மில் உள்ள ஈகோ உணர்வு காரணமாக நாம் அதை அனுபவிக்கத் தவறிவிடுகிறோம். இந்த ஈகோவை நீக்க, ஒரு ஆபரேஷன் செய்ய வேண்டும். இந்த அறுவை சிகிச்சை ஒரு கருவி மூலம் செய்யப்படலாம். 500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இறைவன் கைதன்யா மஹாபிரபு அவர் கிருஷ்ணர் யார் என்று தோன்றினார், அறுவை சிகிச்சை செய்வது எப்படி என்று கற்பிக்கப்பட்டது. இறைவனின் பரிசுத்த நாமத்தை முற்றிலும் உச்சரிப்பதன் மூலம் மட்டுமே நாம் ஈகோவின் அனைத்து தடைகளையும் நீக்கி, வாசுதேவனின் பிரசன்னத்தை அனுபவிக்க முடியும்.

நமக்குள் ஈகோ இருக்கும் முள் என்று அழைக்கப்படுவதை நாம் அகற்ற வேண்டும். நான் உடல் என்ற தவறான கருத்து, இழிந்த தோல் பையின் மூட்டை.

நம்முடைய வாழ்க்கையின் எல்லா அனுபவங்களிலும் இந்த நேரத்தில், இந்த முள் நம் தொண்டையில் ஒட்டிக்கொண்டு, ஆன்மாவுக்கும் பரமாத்மாவுக்கும் இடையிலான உறவை அனுபவிப்பது கடினம்.

ஆகவே, நம்முடைய சுவாரஸ்யமான அனுபவங்கள் அனைத்தும் துக்ககரமானவர்களாக மட்டுமே நம்மை அடைகின்றன.